“Het was een ongelooflijk jaar”, verklaarde Nina Derwael nadat ze zaterdag in Brussel weinig verrassend tot Belgisch Sportvrouw van 2018 uitgeroepen was. Ook de andere laureaten reageerden op hun onderscheiding.”Ik besef nog niet goed wat me allemaal overkomt, ik heb er geen woorden voor. Heel leuk, maar de jongste weken waren ook heel vermoeiend”, zei de 18-jarige wereldkampioene turnen die dit jaar ook al de Vlaamse Reus, het Vlaams Sportjuweel en de Nationale Trofee voor Sportverdienste ontving.
“Ik kan nu een weekje rusten en terugblikken op het voorbije jaar. Daarna hervat ik de trainingen en trek ik op stage om 2019 voor te bereiden. Volgend jaar is het hoofddoel collectief: met het Belgische team willen we een ticket voor de Olympische Spelen versieren.”
COACH VAN JET JAAR
Roberto Martinez, bondscoach van de Rode Duivels, werd als eerste buitenlander tot Coach van het Jaar verkozen. “Ik ben blij dat ik deze trofee hier mag ontvangen, maar ik doe dat in naam van het hele team, de spelers en de staf”, reageerde de Catalaan.
“Dit jaar was speciaal. Onze ontvangst op de Grote Markt vergeet ik nooit. Het was een fantastisch sportjaar voor België. Ik wil dan ook de Red Lions met hun wereldtitel feliciteren en Vital Heyen deed het super met Polen. Het succes van de Rode Duivels, de Red Lions en alle andere Belgische atleten is een heel goede zaak, het doet deugd om die wil om te winnen te zien.”
BELOFTE VAN HET JAAR
“Ik had nooit gedacht dat ik ging winnen, bij de drie finalisten zijn, vond ik al te gek”, verklaarde Belofte van het Jaar Remco Evenepoel. “Ik dacht dat de prijs naar Jonathan Sacoor zou gaan. Hij zette immers al resultaten neer bij bij de profs. Hij won de 400 meter op de Memorial en hielp de Belgian Tornados aan de Europese titel. Wat hij realiseerde is uniek. Persoonlijk zou ik de trofee aan hem gegeven hebben.”
Volgend jaar is Evenepoel ook prof. De beloftencategorie slaat hij over, van de junioren stapt hij over naar het Deceuninck – Quick-Step van Patrick Lefevere. “Ik besef dat het moeilijk zal worden en dat ik zal moeten vechten voor mijn plaatsje in het peloton. Maar het is belangrijk dat ik weet waaraan ik me mag verwachten en dat ik niet ga zweven.”
“In de toekomst ook eens Sportman van het Jaar worden, lijkt me moeilijk. Ik denk dat je als wielrenner dan al minstens wereldkampioen moet worden. Een koers als Parijs-Roubaix winnen, lijkt me niet voldoende, gezien de huidige concurrentie. Maar goed, we zien wel.”
SPORTMAN VAN HET JAAR
Eden Hazard, de aanvoerder van de Rode Duivels, moest zaterdag nog met Chelsea in de Premier League aan de slag en kon daarom niet op het Sportgala aanwezig zijn. “Het is vooral dankzij het team dat ik deze prijs krijg”, verklaarde Hazard toen hij de trofee eerder deze week in Londen in ontvangst nam.
“Met de Rode Duivels hebben we iets fantastisch gerealiseerd. Dit is een individuele prijs, maar één met een collectief tintje. Het is gebruikelijk dat je dan de ploegmaats en de staf bedankt, maar ik meen het ook echt. Zonder hen was het allemaal niet mogelijk geweest. Deze trofee is dus voor hen allemaal.”
TEAM VAN HET JAAR
Volgens Thomas Briels, kapitein van de Red Lions, verdiende zijn team de titel, “als ploeg”. “Wanneer men wereldkampioen is, verdient men dit. Het gebeurt niet vaak in zo’n klein land als het onze, dat veel minder faciliteiten en middelen heeft dat de grote landen. België is geen sportnatie, dat zit niet in onze cultuur. De mensen beseffen niet hoeveel er in de schaduw werken om te zorgen dat we op een hoog niveau blijven”.
“We waren erg verrast toen we vernamen dat de stemming werd heropend. Dat was erg goed nieuws voor ons. Het is een mooie beloning, we zijn gelukkig en fier als ploeg. We wilden een groot tornooi winnen, dat is al jaren onze doelstelling. Individuele prijzen interesseren ons niet echt. We hebben alle spelers nodig in onze ploeg”, aldus Briels.